بررسی الگوهای پایداری با رویکرد مصرف بهینه انرژی در معماری خانه های شیراز

جای تردیدی نیست که یکی از مهم ترین چالش ها و موضوعات جنجال برانگیز قرن جاری در سراسر جهان، مسیله انرژی است طراحی اصولی ساختمان ها با توجه به شرایط اقلیمی آن منطقه و استفاده صحیح از انرژی خورشیدی می تواند نقش مهمی در کاهش مصرف انرژی داشته باشد. از این رو معماری و شهرسازی سنتی ایران که همواره راه هایی را مورد استفاده قرار داده تا با هماهنگی با طبیعت واستفاده از انرژی های موجود در اطراف بناها باعث کاهش همه جانبه مصرف انرژی در بنا ها شود می تواند نقش تاثیر گذاری بر آینده طراحی بناها داشته باشد. از مصادیق مهم این حرکت کاهش مصرف انرژی نیست بلکه استفاده بهینه از انرژی است. لذا طراحی ساختمان هایی با بازدهی انرژی بالا راهی است در جهت درک تخصص معماری با رویکرد رابطه معماری و فن آوری و حصول منطق زیبایی شناسی در جهت معماری با حداقل مصرف سوخت های فسیلی. در این تحقیق علاوه بر پاسخ گویی به نیازهای زندگی ساکنین خانه، استفاده از منابع انرژی تجدید پذیر مانند انرژی خورشید، باد و سازگاری با محیط زیست و استفاده درست از مصالح بوم آورد هم ازلحاظ بصری و هم از لحاظ زیست محیطی، حفظ و حراست از منابع طبیعی جهان، مصونیت از آلودگی هوا و سایر آلودگی های زیست محیطی از موضوعاتی است که در این راستا مطرح بوده است. ضرورت استفاده از انرژی خورشیدی به عنوان انرژی گرمایشی در زمستان و انرژی باد به عنوان انرژی سرمایشی در تابستان امری ضروری است. در این راستا استفاده از انرژی خورشیدی با بکارگیری سیستم های فعال وغیر فعال خورشیدی و انرژی باد می تواند راهکاری مناسب جهت تامین و نگاه داشت انرژی و کاهش هزینه های گرمایشی و سرمایشی بناهای این اقلیم باشد تا بتواند ضمن کاهش مصرف انرژی، آلودگی های محیطی ناشی از سوخت های فسیلی را نیز به حداقل برساند.

کلیدواژه ها:

اقلیم ، معماری پایدار ، مصرف بهینه انرژی ، شیراز