تحلیل روان شناختی شخصیت آل احمد بر اساس بررسی زاویه ی دید آثار داستانی وی

روانشناسی، زبان را نوعی رفتار دارای طرح میداند که بهویژه از عواطف و احساسات پرده برمیدارد و شناختی از شخصیت انسان به دست میدهد. نقد روانشناختی یکی از شاخه های نقد ادبی است که به بررسی زبان، تفکر، رفتار و شخصیت انسانها میپردازد. از طریق زبان میتوان تفکر را بیان کرد و مردم از طریق آن میتوانند از حس یکدیگر باخبر شوند. بنابراین زبان بهترین وسیله برای بیان مقصود است. زیگموند فروید به عنوان بنیانگذار مکتب روانکاوی نخستین کسی بود که از آثار ادبی، جهت آموزه های روانکاوی بهره برد. در این مقاله ابتدا مقدمهای در مورد شخصیت، روان کاوی و تبیین نظر فروید درباره ی ضمیر خودآگاه و ناخودآگاه وهمچنین ساختار شخصیت مطرح گردیده و در ادامه به بیان یکی از ویژگی های زبانی آل احمد، که شامل زاویه ی دید است، در آثار داستانی وی پرداخته شده است و پرکاربردترین زاویهی دید و دلیل آن مطرح گردیده و از طریق آن با توجه به نظرات فروید شخصیت و نگرش نویسنده مورد تحلیل قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

روان شناختی ، شخصیت ، زاویه ی دید ، فروید