تاثیر نظام های ارزشی بر الگوی کنشگران در ابومسلم نامه

ابومسلم نامه از قصه های عامیانه ای است که با وجود اصل تاریخی ماجرا، منطبق با سلیقه عامه و بدون توجه به امانتداری های تاریخی بازنویسی شده است. داستان به تناسب کارکرد تبلیغی ای که برای گروه های مذهبی داشته، بارها بازنویسی و نقل شده؛ بنابراین نظامهای ارزشی مختلفی را در خود گنجانیده است. بررسی الگوی کنشگران و ارتباط آن با لایه های عمیق معنا بیانگر بخشی از تضادهای موجود در قصه است. نشانه معناشناسی از طریق تقلیل روایت به روساخت و ژرف ساخت به سازوکار تولید معنا در متن میپردازد. تحلیل دوگانه های الگوی کنشگران در ابومسلم نامه بیانگر نقص در مرحله شناختی داستان است؛ نقصی که کارکرد تبلیغی آن را از دست عباسیان خارج و تبدیل به ابزاری شیعی در جهت ذم عباسیان میکند. پژوهش حاضر قصد دارد با بررسی الگوی کنشگران نشان دهد نظامهای ارزشی جدید چگونه قصه را دستخوش تغییر کرده-اند و دامنه این تغییرات در نحو روایی چگونه است.

کلیدواژه ها:

الگوی کنشگران ، نشانه معناشناسی ، قصه های عامیانه بلند ، ابومسلم نامه.