بررسی ساختار روایی رمان پرنده من بر اساس نظریه گریماس

روایت شناسی شیوه ای کارآمد در تحلیل ادبیات داستانی است. روایت شناسی ساختارگرا، در پی تدوین ساختار روایی منسجم و واحد حوزه های داستانی است. در مقاله پیش رو سعی بر آن است تا ضمن آشنایی با رمان پرنده من اثر فریبا وفی، به نقد و تحلیل ساختار و اجزای روایت در آن بر اساس دیدگاه های گریماس، پرداخته شود. بنابراین ابتدا نظریات گریماس درباره ساختار و عناصر و اجزای تشکیل دهنده یک روایت، نقل و بررسی شده و سپس این عناصر و اجزا در رمان پرنده من شناسایی و تجزیه و تحلیل گردیده است. در این رمان هر شش عنصر کنشگر مطرح در دیدگاه گریماس دیده می شوند؛ همچنین زنجیره های روایی در ساختار این روایت شامل زنجیره های پیمانی، اجرایی و انفصالی است. زنجیره پیمانی، عهدی است که زن (راوی- قهرمان) با خود بسته تا از تنهایی و ترس رهایی یابد. زنجیره اجرایی شامل کشمکش ها و تلاشهایی است که زن باید انجام دهد و زنجیره انفصالی حاکی از سیر رخدادهای داستان از وضعیت نامتعادل به وضعیت پایانی نسبتا متعادل است

کلیدواژه ها:

پرنده من ، فریبا وفی ، ساختار روایی ، طرح (پیرنگ) ، گریماس