تحلیل و بررسی سیاست گذاری، رشد و میزان نفوذ انرژی های تجدیدپذیر در کشور ایران و مقایسه آن با کشورهای منطقه، آسیا و جهان

انرژی های تجدیدپذیر شامل منابع متنوع و مختلفی بوده که از انرژی های طبیعی و قابل دسترس به وجود می آیند با توجه به اینکه این انرژی ها صورتی آرمانی ندارند اما استفاده از آنها موجب کاهش مصرف فرآورده های نفتی و اشتغال زایی شده و میزان آلایندگی محیط زیست را نیز کاهش می دهد. چشم انداز استفاده از این انرژی در کشور ما نیز همانند سایر کشورهای توسعه یافته از اهمیت قابل توجهی برخوردار بوده به گونه ایکه دولت در برنامه پنجم توسعه برنامه ریزی لازم را صورت داده لذا با توجه به سیاست های جهانی توسعه این انرژی ها در کشور ما بمنظور حل مشکلات و ایجاد اشتغال اجتناب ناپذیر خواهد بود. از سوی دیگر توسعه انرژی های تجدید پذیر با چالش هایی از جمله گران بودن فناوری و غیر اقتصادی بودن در میان مدت توزیع زمانی و تصادفی بودن، توزیع مکانی و چالش های محیطی در ایران مانند مزیت های نسبی کشور در منابع فسیلی، آمادگی کم جامعه برای استفاده از امکانات مرتبط چالش های سیاست گذاری در خصوص قابلیت اتکاء ساز و کار های حمایتی از انرژی های تجدید پذیر مواجه است؛ پس توسعه تولید و عرضه برق از منابع انرژی های تجدید پذیر مستلزم باز تعریف و یا تغییر سیاست های دولت بازار به نفع بازار است به نحوی که سیاست های دولت علامت قابل اعتمادی را به سرمایه گذارن نشان دهد. در این مقاله به بررسی سیاست های کشور ایران در رابطه با منابع انرژی تجدید پذیر و مقایسه آن با سایر کشورهای منطقه و جهان پرداخته خواهد شد.

کلیدواژه ها:

منابع انرژی تجدید پذیر ، سیاست های انرژی دولت ، رشد منابع تجدیدپذیر ، قیمت انرژی ، ظرفیت تولید منابع تجدیدپذیر