شعاع آفتاب سخن عشق ازمنظر مولانا در مثنوی معنوی

اشعار جلال الدین بلخی مولانا از دیدگاه های متفاوتی موردبحث قرارگرفته است دیدگاه او در مثنوی معنوی از ویژگیهای خاصی برخوردار است که یکی از مهمترین مباحث آن آثار عشق هست. ازآنجایی که مولانا این آثار را به دو بخش تقسیم کرده است ما نیز به این آثار بهصورت مستقل در دو بخش می پردازیم که شامل آثار منفی در عشق و آثار مثبت در اثر عشق میباشد. در ادبیات فارسی ابیات بسیار زیادی به دوری و جدایی و هجران عاشق و معشوق پرداختند که مولانا نیز به وفور از آنها در مثنوی یاد میکند و از آنها به عنوان شعاع آفتاب عشق سخن میگوید که تاکنون در این مورد به طور مجزا و جامع در اثر بزرگ مولوی پرداخته نشده است. در این پژوهش سعی شده است ضمن بیان معانی عرفانی آثار عشق در اثر مولانا و سایر سخنپردازان ادبیات فارسی انواع آثار عشق و تفاوت معنایی و اصطلاحی کلمات مذکور همراه با ذکر نمونه و شاهد مثال موردبررسی قرار گیرد به همین منظور پس از مطالعه آثار متعددی درباره مولانا و شمس تبریزی، عشق و آثار آن بررسی شده است و ابیات مرتبط با موضوع های بیانشده از مثنوی نیز به صورت شاهد مثال استفادهشده است. ازنظر مولانا آثار منفی عشق است که عاشق خام باتجربه کردن آن به سوی آثار مثبت عشق و وصال حرکت میکند و به عاشقی حقیقی تبدیل میشود.

کلیدواژه ها:

آب آتش فروز ، آثار عشق ، مثنوی معنوی ، مولانا ، نقطه علیا