رباب جان و سماع مولوی؛ با رویکردی به دیوان کبیر

سماع یکی از ا صلی ترین بنیانهای فکری مولوی و یادگاری از آموزه ها و تعلیمات شمس تبریزی است. دیدار مولانا با پیر تبریز از او قلندری بیباک ساخت که بر سر کوی و برزن به سماع میپرداخت و با ترک خوشنامی، با ننگ فقاع میگشود. سماع برای خداوندگار محفلی بود تا بتواند وجود ذرهمانند خود را در خورشید معشوق حقیقی دربازد و به احوال عرفانی والا د ست یابد. در منظر او تنها افرادی میتوان ند سر سماع را دریابند که انانیت و خودی را یک سو نهاده و با فنای او صاف بشری به گلستان رویت اله ی ر سیده باشند. مولانا به آهنگ رباب علاقه بسیاری داشت و ندای بازگشت به نیستان عالم معنارا از آن میشنید و دل و جان خود را با آهنگ این ساز صیقل میداد.پژوهش در ماهیت سماع از منظر خداوندگار و نقش ساز رباب در سماع عاشقانه او از دغدغه های این جستار است.

کلیدواژه ها:

طریقه مولویه ، مولانا ، دیوان کبیر ، سماع ، رباب.