بررسی راوی و کانونی شدگی در دو داستان از احمدرضا احمدی

موضوع راوی و کانونی شدگی از مسایل مهمی است که در روایت شناسی جایگاه ویژه ای دارد. با ظهور روایت شناسانی همچون ژنت، دیدگاه های سنتی در این زمینه دچار تغییرات عمده شد. از نظر ژنت، راوی به دو دسته ی راوی درون داستانی و راوی برونداستانی تقسیم میشود. وی همچنین به جای زاویه دید از اصطلاح کانونی سازی استفاده کرد. منظور ژنت از کانونی سازی، انتخاب زاویه دیدی است که از طریق آن، شخصیتهای داستان و حوادث و اتفاقات مشاهده و بازگو میشوند. در پژوهش حاضر موضوع راوی و کانونی شدگی در دو کتاب من حرفی دارم که فقط شما بچه ها باور میکنید و در این خانه برای همیشه ماندم احمدرضا احمدی مورد بررسی قرار گرفته است. در هر دو داستان با یک راوی درونداستانی روبه رو هستیم که از نوع راوی- شخصیت است. این راوی را مولف مستتر داستان خلق کرده است تا بتواند اندیشه های خود را از زبان ایشان بازگو کند. از منظر کانونی شدگی و کانونی گری نیز هر دو داستان دارای کانونی شدگی درونی ثابت هستند و راوی به تنهایی عمل روایت گری را بر عهده دارد و جز صدای او، صدایی دیگر در متن شنیده نمیشود و با متونی تک صدا روبه رو هستیم.

کلیدواژه ها:

تحلیل متن ، راوی ، کانونی شدگی ، احمدرضا احمدی