مدیریت منابع آبی، چالش‌ها و راهکارها (مطالعه موردی: استان کرمان)

مدیریت منابع آبی مستلزم ارزیابی دقیق حجم ذخایر آبی و میزان دسترسی به آن در هر منطقه و شناخت فرآیندهای محیطی حاکم بر این منابع است. در دهه های اخیر وجود فن آوریهای جدید و افزایش تقاضا، اضافه برداشت از منابع آب زیرزمینی دشتهای استان کرمان و ایجاد معضلات فراوان زیست محیطی را در پی داشته است. بر اساس محاسبات انجام شده تمامی دشتهای استان کرمان طی سالیان گذشته دارای افت مداوم سطح آب زیرزمینی بوده اند، بطوریکه از سال آبی 81-80 تا 86-85 سطح آب زیرزمینی استان بطور متوسط سالیانه 90 سانتیمتر افت داشته است. پمپاژ بیش از حد از سفره های آب زیرزمینی این استان پیامدهای زیست محیطی همچون تغییر کیفیت آب زیرزمینی، خشک شدن منابع برداشت آب(چاهها، چشمه ها و قنوات)، نشست زمین وایجاد درز و شکاف در سطح زمین و ابنیه و خسارت به تأسیسات، به خطر افتادن اکوسیستم منطقه و... را بدنبال داشته است. این موضوع حاکی از آن است که اقدامات مدیریتی که تاکنون در این استان انجام شده کافی نبوده وادامه روند کنونی تخلیه آبخوانها، علاوه بر تشدید اثرات نامطلوب زیست محیطی، سبب بروز مشکلات و اختلال های اقتصادی و اجتماعی در سطح استان خواهد شد. در این پژوهش راهکارهای مختلف برون رفت از مشکلات پیش رو مورد بررسی قرار گرفته و مهمترین راهکارهای قابل اجرا در استان کرمان معرفی شد ه اند.

کلیدواژه ها:

اضافه برداشت ، افت سطح آب زیرزمینی ، استان کرمان ، نشست زمین ، مدیریت منابع آبی