نقش رضایت از سیاست های اوقات فراغت سازمان در تاثیر تعارض کار- اوقات فراغت بر رضایت شغلی کارکنان اداری بیمارستان های دولتی شرق گیلان

هدف این پژوهش بررسی نقش رضایت از سیاست های اوقات فراغت سازمان در تاثیر تعارض کار- اوقات فراغت بر رضایت شغلی کارکنان اداری بیمارستان های دولتی شرق گیلان است. جامعه نمونه در این پژوهش بیمارستان های دولتیشرق گیلان است. روش پژوهش، پیمایشی بوده که اطلاعات از طریق پرسشنامه جمع آوری شده وبرای تجزیه و تحلیل از مدلسازی معادلات ساختاری و نرم افزار Spss20 و Amoss22 استفاده شده است. سطح معنی داری 05 / 0 در نظر گرفته شد.جامعه آماری این پژوهش کارکنان اداری بیمارستان های دولتی در شرق گیلان می باشد که تعداد حجم نمونه 247 نفر بود،برای نمونه گیری از روش نمونه گیری در دسترس بر حس جنسیت از زن و مرد استفاده شد، پرسشنامه ها بین کارکنان توزیعگردید. شایان ذکر است که داده های تحقیق با استفاده از 1پرسشنامه 18 سوالی با مقیاس لیکرت 5 طیفی از کاملا مخالفم تاکاملا موافقم جمع آوری می شود. ضریب مسیر و ضریب معناداری متغیرهای پژوهش نشان داد که بین تعارض کار- اوقات فراغت و رضایت شغلی کارکنان رابطه منفی و معناداری وجود دارد؛ همچنین بین رضایت از سیاست های اوقات فراغتورضایت شغلی کارکنان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. متغیر تعدیل گر ویژگی های محیطی که شامل رضایت ازسیاست های اوقات فراغت سازمان است نیز مورد بررسی قرار گرفت و با توجه به ضریب معناداری و ضریب مسیر مشخصگردید که رضایت از سیاست های اوقات فراغت سازمان تاثیرکاهشی برشدت رابطه بین تعارض کار- اوقات فراغت و رضایت شغلی کارکنان دارد.

کلیدواژه ها:

تعارض کار اوقات فراغت ، رضایت از سیاستهای اوقات فراغت سازمان ، کیفیت زندگی ، رضایت شغلی ، رضایت از اوقات فراغت