ارتقای عملکرد اجزای غیرسازه ای در بناهای درمانی با تامین ملاحظات مهندسی ارزش (ارایه ایده بکارگیری تکنولوژی بتن الیافی در کفسازی ساختمانهای درمانی و آموزشی)

اهمیت استمرار خدمت رسانی و عملکرد بی وقفه در بناهای درمانی موجب می گردد که علاوه بر ضرورت تامین مشخصات فنی متمایز در مصالح نازک کاری و متناسب با کارکرد و ضوابط کنترل عفونت نگاه متمایز و ویژه ای بر تامین دوام و پایایی المان های سفت کاری مورد نظر باشد.بررسی میدانی و مروری بر چگونگی اجرای بستر بتنی روی مصالح بلوکاژ در پروژه های ساختمانی که به عنوان تکیه گاه نصب و اتصال دیوارهای داخلی و مهاربندی فلزی دیوارها ایفای نقش می کند، حاکی از عدم تامین ملاحظات کیفی بوده و ضرورت ارایه رهکار متناسب جهت ارتقای کیفی این المان را به همراه دارد.در گزارش حاضر به بررسی فنی و اقتصادی گزینه های بتن الیافی (الیاف فولادی و الیاف پلی پروپیلن – محصولات تولید داخل) در مقایسه با اجرای شبکه میلگرد جهت تامین بستر بتنی مسلح بر روی مصالح بلوکاژ به تفصیل مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است و نهایتا با توجه به اولویت های فنی، اقتصادی و زمانی بکارگیری بتن حاوی الیاف پلی پروپیلن در جهت تامین ملاحظات مهندسی ارزش و ارتقای عملکرد اجزای غیرسازه ای ساختمان پیشنهاد شده است.جمع بندی این مطالعه که طی پیشنهادات فنی تفصیلی جهت بکارگیری در پروژه های عملیات تکمیلی اورژانس هسته ای، عمومی و زنان بوشهر و کتایخانه دانشگاه علوم پزشکی اردبیل از سوی مشاور ارایه گردید نشانگر دستیابی به ارتقای مشخصات فنی المان از یک سو و کاهش هزینه، زمان اجرای کار از سوی دیگر می باشد. حذف ترک های جمع شدگی ، ارتقای مقاومت چسبندگی بتن و اعضای مدفون مهاربندی دیوار، پیشگیری از نفوذ رطوبت و دوام پوشش های نازک کاری نصب شده روی بستر بتن الیافی از مزایای فنی این ایده و کاهش 82 درصدی هزینه اجرای کار در نتیجه حذف میلگرد، عدم نیاز به فرایند حمل مصالح فلزی و بکارگیری اکیپ های آرماتوربندی از مزایای اقتصادی گزینه طرح شده به شمار می آید.

کلیدواژه ها:

بتن الیافی ، بتن کفسازی ، مهندسی ارزش ، بناهای درمانی