امکان سنجی فنی و اقتصادی بکارگیری کفپوش های اپوکسی درجاریزجهت تامین همزمان ملاحظات بهداشتی و دوام در فضاهای درمانی

مطالعه حاضر به بررسی فنی چالش های بروز یافته در خصوص عملکرد کفپوش های وینیل که طی سالهای گذشته به عنوان مصالح مورد اقبال در پروژه های درمانی محسوب می گردید اختصاص دارد. نظر به ابلاغیه های اخیر مراجع فنی و قانونی پیرامون تردید در دوام و پایایی این مصالح و ضرورت بکارگیری گزینه های جایگزین در این خصوص، در این مطالعه به تفصیلی به واکاوی علل ضعف های احتمالی، بررسی فنی و اقتصادی گزینه های جایگزین و نهایتا ارایه پیشنهاد کفپوش های اپوکسی درجاریز به عنوان انتخاب ارجح از هر دو بعد ملاحظات بهداشتی و دوام ضمن تامین مزایای مستقیم و غیرمستقیم متعدد دیگر پرداخته شد.مطابق گزارش پیش رو و پس از بررسی صورت پذیرفته، علی رغم امکان رفع نواقص بروزیافته در اجرای کفپوش های وینیل و امکان تامین مشخصات فنی مطلوب در صورت تامین مجموعه ای از ملاحظات فنی و اجرایی لیکن با توجه به ضرورت بکارگیری مصالحی با کمترین ریسک عمکرد در صورت بروز خطا در فرایند طراحی، اجرا و بهره برداری، ارایه راهکار اصلاحی و معرفی گزینه جایگزین با سطح بالاتری از مشخصات فنی قابل حصول ضرورت خواهد داشت.در این خصوص به نظر می رسد در روند تصمیمات ابلاغی مبنی بر جایگزینی سنگ و سرامیک به عنوان مصالح با خواص مکانیکی و دوام بالاتر نسبت به کفپوش های وینیل علی رغم دغدغه صحیح در جهت رفع چالش پیشگفته، وزن دهی بیشتر به خواص مکانیکی و شاخص دوام با از دست رفتن اولویت دیگر در انتخاب مصالح که ملاحظات بهداشتی موضوع استانداردهای درمانی می باشد، همراه بوده است.از این روی در این مطالعه، انتخاب و معرفی کفپوش های اپوکسی با تامین بالاترین سطح از استاندارهای بهداشتی و تامین مشخصات مکانیکی، مقاومت سایشی بالا و مقاومت در برابر مواد شیمیایی و اسیدی و عنوان گزینه جایگزین صورت پذیرفته است تا تامین توازن دو سویه در جهت تحقق همزمان دوام و عملکرد بهداشتی مصالح برقرار گردد.