ارزیابی پتانسیل دگرآسیبی عصاره گیاه اکالیپتوس برای کنترل علف هرز تاجریزی سیاه مابین بوته های گیاه زراعی خیار

در حال حاضر، مقوله دگرآسیبی به طرز فزاینده ای با اهمیت شده است. دلیل اول آنست که دگرآسیبی می تواند کمک خوبی برای کشاورزی طبیعی یا ارگانیک باشد، بدون آنکه محدودیت استفاده برای آن، مشابه با ترکیبات شیمیایی سنتزی (علف کش ها، حشره کش ها، قارچ کش ها و... ) وجود داشته باشد. دلیل دوم، دگرآسیبی خود جزیی از اکوسیستم های طبیعی است. ترکیبات دگرآسیب یا آللوکمیکال ها، متعلق به متابولیت های ثانویه هستند. متابولیت های ثانویه در گیاهان، ترکیباتی فاقد ضرورت هستند و فقط در سلسله گیاهان یافت می شوند. در گذشته، تصور می شد این ترکیبات شیمیایی در گیاهان، بستری از عوامل انرژی یا احیایی یا مواد زاید ساده باشند. اما اخیرا نظریه دگرآسیبی ، این متابولیت های ثانویه را به عنوان ابزاری برای محافظت گیاهان از خودشان (به جهت غیر متحرک بودن گیاهان) و یا دفاع در برابر حمله سایر موجودات زنده و یا ارتباط با هم و یا با سایر موجودات زنده توضیح داده است [1].