بررسی نقش عوامل اجتماعی در مدیریت پایدار منابع آب زراعی در شهرستان کرمانشاه

امروزه امنیت منابع آب و امنیت غذایی هر دو با ریسک بالایی مواجه شده است. دلیل اساسی این امر افزایش بی رویه جمعیت جهان و کاهش منابع آب به علت استفاده بیش از حد این منابع و دخالت بشر در چرخه های طبیعی و بهره گیری از آلاینده های شیمیایی می باشد. در شرایط کنونی سالانه حدود دو میلیارد نفر در جهان به نوعی تحت تاثیر بیماری های ناشی از آب هستند و سالانه حدود چهار میلیون نفر از کودکان جهان، جان خود را به این لحاظ از دست می دهند. پژوهش حاضر با هدف ارزیابی عوامل اجتماعی در مدیریت پایدار منابع آب زراعی در شهرستان کرمانشاه می باشد. تحقیق حاضر از نوع تحقیقات کاربردی و به روش همبستگی بوده و از تکنیک تحلیل عاملی استفاده شده است. ضریب همبستگی بین متغییر مدیریت پایدار و منزلت اجتماعی(0.635)، و مشارکت اجتماعی(0.710)، و نگرش اجتماعی (0.641)، و مشارکت در انجمن ها (0.540)، و سرمایه اجتماعی (0.690) می باشد. نتایج نشان می دهد که موثرترین عامل در مدیریت پایدار مشارکت اجتماعی می باشد که مقدار ویژه این عامل 4/421 است که به تنهایی قادر است 17/50 درصد واریانس را محاسبه و توضیح دهد.

کلیدواژه ها:

مدیریت پایدار آب ، آب زراعی ، منابع آب ، شهرستان کرمانشاه