بررسی پایداری باکتری ها به آنتی بیوتیک در مزرعه سبزی کاری منطقه کیاشهر

این پژوهش با هدف بررسی حضور کلیفرم های پایدار به آنتی بیوتیک در سبزی ها و خاک زیر کشت آنها انجام شد. از دو نمونه سبزی گشنیز و اسفناج و خاک زیر کشت آنها نمونه برداری شد. شمار کلیفرم های آن ها به روش استاندارد در محیط EMB تعیین شد. شاخص پایداری کلیفرم ها به آنتی بیوتیک های سفالکسین، جنتامایسین و سیپروفلوکساسین از تقسیم شمار باکتری ها در محیط دارای آنتی بیوتیک به محیط بدون آنتی بیوتیک به دست آمد. آزمون پایداری باکتری ایشریشیا کولی جدا شده از خاک و سبزی ها به آنتی بیوتیک به روش پخشیدگی قرص انجام شد. پیامد نوع آنتی بیوتیک بر شاخص پایداری کلیفرم های گیاه و (قطر هاله بازدارندگی) ZOI باکتری E. coli جدا شده از خاک و گیاه چشم گیر بود (P≤0/05). شاخص پایداری کلیفرم های گیاه در برابر آنتی بیوتیک سفالکسین (%13) بیش از 10 برابر بالاتر از دو آنتی بیوتیک دیگر بود. در مزرعه گشنیز، بیش ترین اندازه ZOI باکتری E. coli جدا شده از خاک و گیاه مربوط به سیپروفلوکساسین و در مزرعه اسفناج مربوط به جنتامایسن (خاک) و سیپروفلوکساسین (گیاه) بود. در خاک و گیاه هر دو مزرعه نیز E. coli جدا شده به آنتی بیوتیک سفالکسین پایدار بودند. نتایج این پژوهش نشان داد که سبزی-های خوراکی منطقه کیاشهر دارای کلیفرم های پایدار به آنتی بیوتیک سفالکسین هستند.

کلیدواژه ها:

ایشریشیا کولی ، ZOI ، گشنیز ، اسفناج ، کیاشهر