ارزیابی علل آسیب دیدگی بند های کوتاه در حوزه های آبخیزمطالعه موردی: حوزهی آبخیز کلستان شیراز

هدف این تحقیق که در حوضه ی آبخیز کلستان شیراز(استان فارس) انجام شده، ارزیابی آسیب های 70 بند کوتاه سنگی- ملاتی اجرا شده، در سال های 1380 تا 1385، در این حوضه است. در این بررسی ابتدا حجم سازه های پیش بینی شده در مطالعات حوضه با میزان اجرا شده، مقایسه شد. آنگاه با برداشت صحرایی، اطلاعات سازه ها و محل اجرای آن ها، ثبت گردید. نتایج نهایی به شیوه توصیفی تحلیل شد. نتایج نشان می دهد از تعداد 70 باب سازه، 15 باب(4/21درصد) آن ها سالم، 5 باب(14/7درصد) از 60 تا 70 درصد، 11 باب(72/15درصد) از 30 تا 40 درصد و 38 باب (28/54درصد) از 5 تا 10 درصد، آسیب دیده اند و فقط 1 باب(4/1درصد) آن ها، به طور کامل(100درصد) تخریب شده است. آسیب ها بیشتر جزیی و قابل ترمیم می باشند. تخریب مصالح، زیرشویی، ترک و ایجاد حفره در بدنه، مهمترین آسیب های مشاهده شده در بند ها است. بیشترین آسیب ها به ترتیب وقوع در دستک ها، پاچین، سرریز و دیواره های نگهدارنده، مشاهد شد. جانمایی نامناسب محل اجرا، کیفیت بد مصالح، حجم کم ملات به کار رفته، پی اندک، طراحی و اجرای دستک ها بدون در نظر گرفتن وضعیت آبراهه ها، علل اصلی آسیب دیدگی بند ها در این حوضه است.

کلیدواژه ها:

آبخیزداری ، سازه ، آسیب دیدگی ، فارس ، کلستان