پراکنش و شدت پدیده های فرسایشی در حوزه عمرآباد ارومیه

فرسایش خاک به ویژه فرسایش آبی یکی از مسایل مهم و اصلی تخریب منابع زیست محیطی و از بزرگترین و مهمترین مشکلات کشورهای جهان به خصوص ایران می باشد. مشکلات و عوارض ناشی از فرسایش در حوزه های آبخیز، از عمده ترین مشکلات و مسایلی است که به طور همه جانبه تعادل اکولوژیک حوزه های آبخیز را تحت تاثیر قرار داده است. هدف اصلی این تحقیق بررسی پراکنش و شدت پدیده های فرسایشی منطقه با توجه به رخساره های ژیومورفولوژی می باشد. ابتدا نقشه های مختلف مانند سنگ شناسی، شیب، کاربری اراضی و رخساره های ژیومورفولوژی منطقه تهیه و با هم ادغام گردید تا نقشه واحدهای کاری به دست آید. سپس با قرار دادن واحدهای کاری اقدام به بررسی پراکنش و شدت پدیده های فرسایشی منطقه گردید. طبق نتایج بدست آمده منطقه مورد مطالعه از نظر ژیوموفولوژی به هفت واحد کوهستان، تپه ماهور، فلات و تراس فوقانی، دشت دامنه ای، دشت رسوبی رودخانه ای، واریزه بادبزنی شکل سنگریزه دار و اراضی متفرقه قابل تفکیک است و در مجموع 12رخساره ژیومورفولوژی مشخص گردید. طبق نتایج حاصل از روش نقشه سیمای فرسایش بیشترین و کمترین پراکنش فرسایشی در حوزه آبخیز عمرآباد به ترتیب مربوط به رخساره CS32 R22 Rb21با وضعیت فرسایشی متوسطو با مساحتی بالغ بر 25/2648 هکتار و رخساره BS22R21 Rb22با وضعیت فرسایشی کم و با مساحتی بالغ بر 87/58 هکتار می شود که ناشی از میزان حساسیت سازندهای زمین شناسی و نوع کاربری اراضی منطقه است.

کلیدواژه ها:

ژیومورفولوژی ، شدت فرسایش ، فرسایش آبی ، عمرآباد