اصلاح ساختار سازمانی شرکت های بیمه در ایران پس از پیوستن به سازمان تجارت جهانی

امروزه، در دنیای کنونی شاهد ایجاد سازمان های بسیاری هستیم ولی می بینیم که بسیاری از آن ها پس از گذشت مدتی از صحنه رقابت خارج می شوند. به نظر می رسد که یکی از مهم ترین دلایل به وجود آمدن چنین شرایطی، نداشتن ساختار سازمانی مناسب جهت رویارویی با مشکلات است. از آنجا که صاحب نظران سازمان و مدیریت، سازمان را به عنوان یک سیستم تلقی می کنند که دارای اجزا و عناصری است و این اجزا و عناصر با هم در ارتباط می باشند، بنابراین، سازمان به عنوان یک سیستم پویا و متحرک تلقی می شود. لذا سیستم پویا برای انکه بتواند زنده بماند باید فعالیت هایی را که ادامه حیات او را تضمین می کند بشناسد. عضویت در سازمان تجارت جهانی یک اقدام اساسی به منظور تعیین جهت های استراتژیک دراز مدت در برنامه ریزی بخش های اقتصادی در چارچوب ملاحظات نظم نوین جهانی است. توسعه صنعت بیمه و ارایه خدمات گوناگون و مورد نیاز فعالیت های اقتصادی از روی این بخش در دنیای پرمخاطره تجارت و اقتصاد، از ضروریات غیر قابل انکار است لذا مشخص کردن اثرات مثبت و منفی عضویت ایران و اثرات آن بر ساختار کنونی شرکت های بیمه و به طور کلی اثرپذیری و اثرگذاری این بخش در زمان الحاق به سازمان تجارت جهانی WTO موضوع این تحقیق می باشد.

کلیدواژه ها:

ساختار سازمانی ، محیط ، سازمان تجارت جهانی ، موافقت نامه عمومی تجارت و خدمات ، موافقت نامه تعرف و تجارت ، موافقت نامه سازمان تجارت جهانی ، آزادسازی