تاثیر تمرینات تعادلی بر زمان واکنش در دو گروه از افراد ورزشکار و غیر ورزشکار کارگر

تعادل عملکردی برای انجام بسیاری از فعالیت های ایستا وپویا که در زندگی روزمره دیده می شود پیش نیاز محسوب می شود و از سوی دیگر زمان واکنش از شاخص های تعیین کننده در بررسی توانایی عملکردی افراد وبخصوص ورزشکاران به شمار می رود هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تمرینات تعادلی ایستا و پویا بر زمان واکنش در افراد ورزشکار و غیر وررزشکار می باشد. از بین جامعه آماری 30 نفر ورزشکار کارگر و 30 نفر که سابقه فعالیت ورزشی منظم را نداشتند با دامنه سنی 19 تا 23 سال به عنوان نمونه آماری غیر ورزشکار کارگر انتخاب شدند، سپس تمرینات تعادلی ایستا و پویا بر روی چوب موازنه و دستگاه بایودسک به مدت 6 هفته و هر هفته به مدت سه جلسه و هر جلسه به مدت 1 ساعت انجام شد ،تحقیق در دو مرحله بیش آزمون وپس آزمون انجام شد . با توجه به نتایج می توان گفت که تمرینات تعادلی می تواند موجب بهبودی شاخص زمان واکنش در بین کارگران شود و تاثیر تمرینات تعادلی پویا در این بین بیشتر از تاثیر تمرینات ایستا می باشد طبق تیوری سیستم ها توانایی کنترل وضعیت بدن در فضا، ناشی از اثر متقابل همزمان وپیجیده 3 سیستم عصبی وعضلانی، اسکلتی می باشد و با توجه به اینکه زمان واکنش نیز ارتباط خیلی نزدیکی با تیوری سیستم کنترل وضعیت بدن دارد بنابراین زمان واکنش در ورزشکاران کارگر نسبت به غیر ورزشکاران برتری نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

تعادل ایستا و پویا ، زمان واکنش ، کارگر ، ورزشکار و غیر ورزشکار