تهیه کامپوزیت و نانو کامپوزیت پلی تیوفن/اکسید مس با استفاده از پایدار کننده پلی وینیل پیرولیدون در محیط آبی وبررسی ساختارو ویژگی های آن

پلی تیوفن و کامپوزیت های آن با استفاده از پلیمریزاسیون اکسایشی به روش شیمیایی مونومر تیوفن و با استفاده از کلرید آهن به عنوان اکسیدانت و پلی وینیل پیرولیدون به عنوان پایدارکننده واکسیدمس به عنوان ماده افزودنی در محیط آبی تهیه شده است. پلی تیوفن و کامپوزیت های آن ازنظر ساختار شیمیایی پراش اشعه ی ایکس(XRD) تعیین ویژگی شده است. شرکت در آزمون XRD یا همان پراش اشعه ایکس تکنیکی قدیمی و پرکابرد در بررسی خصوصیات کریستال ها می باشد. در این روش از پراش اشعه ایکس توسط نمونه جهت بررسی ویژگی های نمونه استفاده می شود.XRD برای تعیین عموم کمیات ساختار کریستالی از قبیل ثابت شبکه، هندسه شبکه، تعیین کیفی مواد ناشناس، تعیین فاز کریستال ها، تعیین اندازه کریستا ل ها، جهت گیری تک کریستال، استرس، تنش، عیوب شبکه و غیره، قابل استفاده می باشد. در پرا ش اشعه ایکس توسط کریستال مشاهده می شود که شدت اشعه ایکس باز تابیده از کریستال، که در هر اتم بصورت الاستیک پراکنده شده اند (بدون تغییر طول موج)، در زوایای خاصی ما کسیمم خواهد بود و در بقییه زوایا، شدت اشعه پرا شیده شده مقدار قابل ملاحظه ای ندارد. منظور از پراش همین رفتار اشعه ایکس است.

کلیدواژه ها:

کامپوزیت ، نانو کامپوزیت ، پلی تیوفن ، نانوذره اکسید مس ، ساختار شیمیایی ، کریستال