راهبرد های توسعه رهبری استراتژیک در سازمان های صنعتی ایران

هر هدف از تحقیق حاضر شناخت راهبرد های توسعه رهبری استراتژیک در صنعت پوشاک ایران بود. روشتحقیق حاضر توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این تحقیق را کارشناسان صنعتپوشاک ایران در شهر تهران تشکیل داده اند که تعداد آنهاحدود 300 نفر برآورد شد. با توجه به محدودبودن جامعه آماری جهت نمونه گیری از روش سرشماری استفاده شد و کلیه جامعه به عنوان نمونه مدنظرقرار گرفت. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردید. جهت تعیین روایی،پرسشنامه در اختیاز 6 تن از متخصصین حوزه صنعت نساجی و پوشاک قرار داده شد و پس از انجام اصلاحاتمد نظر (حذف گویه های ابهام انگیز) مورد تایید قرار گرفت. جهت تعیین پایایی پرسشنامه از ضریب آلفایکرونباخ استفاده شد که میزان 78 ٪ بدست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها ازآمار توصیفی، و استنباطیبا توجه به رتبه ای بودن مقیاس متغیر ها از روش آماری ناپارامتریک (کای اسکویر) برای آزمون فرضیه هااستفاده شد. نتایج نشان داد بین ایجاد فضای خلاق (0.000)، بین توجه به یادگیری سازمانی (0.029)، بینریسک پذیری (0.000)، بین رصد نمودن تحولات محیطی (0.000)، بین موسسات آموزشی به عنوان اهرمقدرت (0.000) و بین رهبری مشارکتی و توسعه رهبری استراتژیک (0.000) رابطه معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

فضای خلاق ، یادگیری سازمانی ، ریسک پذیری ، تحولات محیطی ، رهبری مشارکتی