بررسی نقش مدیریت زمان و کمال گرایی در پیش بینی انگیزه پیشرفت در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر اسلام آباد غرب

هدف از انجام این پژوهش، بررسی نقش مدیریت زمان و کمال گرایی در پیش بینی انگیزه پیشرفت در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر اسلام آباد غرب بود. این پژوهش از نوع همبستگی بود، جامعه آماری را کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه شهر اسلام آباد غرب تشکیل می داد، که به روش نمونه گیری تصادفی مرحله ای، تعداد 100 دانش آموز دختر مقطع متوسطه دوم به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پژوهش شامل پرسشنامه های انگیزه پیشرفت هرمنس (1977)، مدیریت زمان اسمیت و همکاران (1989) و کمال گرایی هیل و همکاران (2004) بود. جهت تحلیل داده ها از روش آماری رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که مدیریت زمان و کمال گرایی پیش بین متغیر انگیزه پیشرفت بودند.

کلیدواژه ها:

مدیریت زمان ، کمال گرایی و انگیزه پیشرفت