پیش بینی بهزیستی روانشناختی بر اساس خودکارآمدی عمومی و حمایت اجتماعی

هدف از انجام این پژوهش پیش بینی بهزیستی روانشناختی بر اساس خودکارآمدی عمومی و حمایت اجتماعی بود. در این مطالعه 223 دانشجوی کارشناسی (110 مرد و 113 زن) با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی چند مرحله ای از بین دانشجویان دانشکده های علوم تربیتی و علوم انسانی دانشگاه آزاد واحد مرودشت در سال 95-94 انتخاب شدند و مقیاس بهزیستی روانشناختی، مقیاس خودکارآمدی عمومی و پرسشنامه حمایت اجتماعی را تکمیل کردند. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه همزمان نشان داد که خودکارآمدی عمومی به طور مثبت و معنادار، قدرت پیش بینی بهزیستی روانشناختی را دارد. اما حمایت اجتماعی علی رغم داشتن رابطه مثبت و معنادار با بهزیستی روانشناختی قدرت پیش بینی آن را ندارد.

کلیدواژه ها:

بهزیستی روانشناختی ، خودکارآمدی عمومی و حمایت اجتماعی