مقایسه انسان آرمانی دوشخصیت کیخسرو و سیاوش در شاهنامه با شخصیت های حماسه رامایانا

در قلمرو گسترده علم انسان شناسی که خود سابقه ای طولانی در تاریخ دانش های بشری دارد، تاکنون دانشمندانی بزرگ کوشیده اند تا ازانسان، این موجود برتر که به ظاهر عالم اصغر و به معنی اکبر تعریف هایی به دست دهند و این موجود ناشناخته را ضمن مطالعات و بررسی های مستمر بشناسند و او را همچنان که هست معرفی کنند. اما هیچ یک به تعریفی که بتوان بدان صفت جامع و مانع داد، نرسیده و چون هرکدام از زاویهای به وی نگریسته اند و در واقع گوشه هایی از دنیای پهناور درون و ابعاد پیچیده شخصیت آدمی را از - دیدگاه خود- توصیف کرده اند، تعریف های متفاوتی را از او ارایه کرده و تصاویر مختلفی را خصوصا از سیمای باطنی انسان مصور ساخته اند. با توجه به مفهوم شخصیت که مجموعه عوامل باطنی و نفسانیات آدمی است و طرز تفکر و جهان بینی و عواطف و اعتقادات و میزان آگاهی فرد از زندگی و طبیعت، ابعاد اصلی آن را تشکیل میدهد . عدهای از فلاسفه و علمای انسان شناس در تعریف انسان با تکیه بربعد فکری یا قوه ناطقه یا تمایل و نیاز او به زندگی جمعی و ... آدمی را حیوان متفکر، حیوان ناطق، حیوان اجتماعی معرفی و توصیف کرده اند

کلیدواژه ها:

انسان آرمانی ، شخصیت ، کیخسرو ، سیاوش ، شاهنامه ، رامایانا