تاثیر تمرینات مقاومتی تداومی و تناوبی بر هپاتوکاین Fetuin-A و ارتباط آن با عوامل خطرزای لیپیدی و غیر لیپیدی قلبی بیماران مبتلا به کبد چرب غیر الکلی

هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثر تمرین هوازی طولانی مدت بر هپاتوکاین Fetuin-A و ارتباط آن با برخی عوامل خطرزای التهابی و لیپیدی قلبی عروقی در بیماران مبتلا به کبد چرب بود. در این مطالعه نیمه تجربی 30 بیمار مبتلا به کبد چرب غیر الکلی به طور تصادفی در سه گروه تمرین مقاومتی تداومی، تمرین مقاومتی تناوبی و کنترل (هر گروه 10 نفر) قرار گرفتند. دو گروه تمرینی در 8 هفته تمرین مقاومتی مختص به خود شرکت کردند و گروه کنترل در این مدت از هیچ برنامه فعالیت بدنی منظم پیروی نکردند. 24 ساعت قبل و 48 ساعت بعد از مداخلات نمونه خونی از آزمودنیهای هر سه گروه گرفته شد. نتایج نشان داد که سطوح CRP، تری-گلیسرید، کلسترول تام و کلسترول LDL در هر دو گروه تمرینی به طور معنادار کاهش یافت و کلسترول HDL در هر دو گروه به طور معنادار افزایش یافت .(P<0.05) اما تفاوت بین دو گروه از منظر تغییرات CRP، تریگلیسرید، کلسترول تام، LDL و HDL معنادار نبود .(P> 0.05) همچنین سطوح هپاتوکاین Fetuin-A در هر دو گروه تمرین مقاومتی تداومی و تناوبی به طور معنادار کاهش یافت .(P<0.05) به نظر میرسد تمرینات مقاومتی دایرهای (صرف نظر از تداومی با تناوبی) منجر به بهبود عوامل خطرزای قلبی لیپیدی و غیر لیپیدی در بیماران مبتلا به کبد چرب غیر الکلی میشود. در این خصوص احتمالا هپاتوکاین Fetuin-A به عنوان یکی از مکانیسمهای اثرگذار میتواند مورد توجه باشد و نیاز است که در پژوهشهای آینده بیشتر مورد بررسی قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

تمرین مقاومتی ، Fetuin-A ، پروفایل لیپید ، التهاب ، کبد چرب