بررسی رابطه تمایزیافتگی با سازگاری اجتماعی و صمیمیت اجتماعی ورزشکاران دختر شرکت کننده درمسابقات قهرمانی دانش آموزان کشور

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه تمایزیافتگی، سازگاری اجتماعی و صمیمیت اجتماعی دربین دانش آموزان دختر مقطع متوسطه ، شرکت کننده درمسابقات دانش آموزی دختران سراسرکشور در تابستان 1395شیراز بود. روش پژوهش از نوع توصیفی - همبستگی بود. نمونه این پژوهش 322 نفر که بااستفاده ازجدول مورگان ازجامعه 2000 نفری ورزشکاران بصورت تصادفی ساده ازبین تیم های رشته های مختلف انتخاب گردید. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه خودتمایز یافتگی –(DSI) پرسشنامه صمیمیت اجتماعی((MSIS و بخش سازگاری اجتماعی پرسشنامه کالیفرنیا (CPI) بود. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، داده ها با روش تحلیل رگرسیون چند گانه ANOVA مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد گرچه بین تمایزیافتگی و سازگاری اجتماعی و صمیمیت اجتماعی همبستگی وجود دارد، اما بین تمایزیافتگی و سازگاری اجتماعی همبستگی مثبت معنی دار است. .(P > /05) بر اساس نتایج این پژوهش می توان نتیجه گرفت که تمایزیافتگی در سازگاری اجتماعی نقش موثر دارد.