اثر غواصی در صبح و عصر بر شاخص های قندی مردان غواص

هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر غواصی در صبح و عصر بر گلوکز و انسولین سرمی مردان غواص بود. بدین منظور 10 نفر از غواصان تیم امداد و نجات هلال احمر استان کهکیلویه و بویراحمد داوطلب شرکت در مطالعه حاضر به عنوان نمونه اماری انتخاب و در دو گروه پنج نفره غواصی در صبح و عصر تقسیم شدند. اجرای تحقیق حاضر در سطح دریا در آبهای آزاد قشم انجام شد. جهت اجرای این تحقیق در ابتدا از گروه اول آزمودنی ها خونگیری به عمل آمد (در وضعیت ناشتا) در ادامه گروه یک به مدت 20 دقیقه در عمق 10 متر بصورت رفت و برگشتی در ساعت 9:30دقیقه صبح و گروه دو در این عمق در نوبت بعداظهرساعت 15 به مدت 20 دقیقه در یک مسافت 20 متری به صورت رفت و برگشتی غواصی می کردند، سپس پس از پایان 20 دقیقه هر دو گروه به سطح آب می آمدند و مجددا خونگیری به عمل می آمد. 24 ساعت بعد همچنین 48 ساعت بعد همانند جلسه اول تمامی آزمودنی ها در اعماق 20 و 30 متر غواصی نمود و مشابه با این جلسه قبل و بعد از غواصی از تمامی انها خونگیری به عمل امد. لازم به ذکر است که از غواصان هر دوگروه خواسته شد که با شدت 60-50 حداکثر ضربان قلب در یک مسافت 20 متری غواصی نمایند. جهت تجزیه و تحلیل یافته های تحقیق از ازمون تحلیل واریانس با اندازه گیری تکراری استفاده شد .(α≥0/05) نتایج نشان داد که افزایش فشار محیطی ناشی از غواصی در اعماق دریا اثر معنی داری بر تغییرات گلوکز و انسولین ندارد همچنین تفاوت معنی داری در تغییرات گلوکز و انسولین ناشی از افزایش فشار محیطی ناشی از غواصی در اعماق دریا در گروه های صبح و عصر وجود ندارد علاوه بر این موارد غواصی صرف نظر از میزان افزایش فشار (عمق) اثر معنی داری بر گلوکز و انسولین ندارد همچنین تفاوت معنی داری در تغیرات گلوکز و انسولین در گروه های غواصی در صبح و عصر وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

غواصی ، گلوکز ، انسولین