مقایسه تحمل پریشانی، خودکنترلی و هیجان خواهی در زنان و مردان تحت درمان متادون (محرک ها)

هدف: پژوهش حاضر به منظور مقایسه هیجان خواهی، خودکنترلی و تحمل پریشانی در زنان و مردان تحت درمان متادون (محرک ها) انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر پس علی مقایسه ای است. جامعه آماری کلیه مردان و زنان تحت درمان متادون (محرک ها) در شهر تهران بوده و به همین منظور تعداد 104 از این افراد به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. از مقیاس هیجان خواهی زاکرمن برای اندازه گیری هیجان خواهی، پرسشنامه خودکنترلی تانجی برای سنجش متغیر خودکنترلی و مقیاس تحمل پریشانی سیمونز و گاهر برای اندازه گیری تحمل پریشانی استفاده شد. داده های پژوهش با استفاده از تحلیل واریانس چند متغیری استفاده شد. یافته ها: نتایج تحلیل داده ها نشان داد گریز از بازداری و ماجراجویی در مردان تحت درمان متادون بیشتر از زنان است و ملال پذیری در زنان تحت درمان متادون بیشتر از مردان است. همچنین بین متغیر خودکنترلی و تحمل پریشانی در این دو گروه تفاوت وجود دارد. خودکنترلی و تحمل پریشانی در زنان تحت درمان متادون بیشتر از مردان است. نتیجه گیری: لازم است محققان، پژوهشگران و درمانگران به تفاوت جنسیتی زنان و مردان تحت درمان متادون در مداخلات درمانی خود توجه نمایند.

کلیدواژه ها:

هیجان خواهی ، خودکنترلی ، تحمل پریشانی ، جنسیت