امکان سنجی روشهای جذب نیترات از آبهای سطحی با تاکید بر ملاحظات کاربردی-فرآیندی

نیترات به عنوان یکی از شاخص های شیمیایی آلودگی آب، مطرح است که با استفاده از روشهای فیزیکی-شیمیایی و بیولوژیکی میتوان آن را حذف نمود. در این تحقیق به بررسی حذف نیترات از آبهای سطحی توسط روشهای جذب سطحی پرداخته شده است. فرآیندهای غشایی، جاذبهای مصنوعی و طبیعی، فن آوری نانو و تبادل یون از جمله روشهای مورد بررسی قرار گرفته در این مطالعه میباشد. نتایج مطالعات نشان داد که غلظت نیترات ورودی سبب پایین آمدن راندمان سیستم های مورد مطالعه میشود. افزایش TDS بر کارایی سیستمها اثر منفی دارد. افزایش غلظت سایر آنیونها از جمله سولفات در محلول ورودی سبب کاهش راندمان سیستم تبادل یونی در حذف نیترات میشود. نوع ماده احیاء کننده بر عملکرد سیستم تبادل یونی تاثیرگذار می باشد. نتایج این بررسی نشان داد که کلیه روشهای مذکور بمنظور حذف نیتراتاز آب، نسبتا پر هزینه میباشند و سیستم تبادل یون در مطالعه حذف نیترات با غلظتهای متفاوت ورودی، از راندمان حذف بالایی برخوردار است و در بالاترین غلظت نیترات ورودی، توان کاهش نیترات تا 53 mg/L یعنی پایین تر از مقدار تعیین شده در استاندارد را دارد.

کلیدواژه ها:

نیترات ، آب سطحی ، جذب سطحی ، تبادل یون ، فرآیندهای غشایی