ضایعات کاغذی به عنوان منابع تولیدآیروژل های جاذب

آیروژلها در سال 1931 توسط kistler ابداع شد. برای سنتز آیروژلها از تکنیک سل ژل و تکنیک خشک کردن فوق بحرانی استفاده میگردد که با داشتن ویژگیهایی مثل سبک وزنی، متخلخل بودن، چگالی کم و... برای کاربردهای مختلف مورد استفاده قرار میگیرند. آیروژلها در زمینه محیط زیست به عنوان جاذبها برای حذف یا کاهش آلودگی نفتی از سطح آب مورد استفاده قرار میگیرد. محققان موفق به ساخت آیروژلهایی از کاغذهای بازیافتی به عنوان منبع زیست تخریب پذیر برای تولید این جاذبها شدند.

کلیدواژه ها:

یروژلآ ، ضایعات کاغذ ، زیست تخریب پذیر ، جاذب ، آلودگی آب