بررسی وضعیت گزارشگری حسابداری سبز از دیدگاه مدیران مالی (واحدهای صنعتی) در استان مرکزی

وقوع فجایع زیست محیطی در دهه 1960 باعث شد تا ملت ها بیشتر به اثرات فعالیت های بشری بر محیط زیست توجه کنند. در ایران نیز موضوع محاسبه هزینه های تخریب و ارزش دارایی های زیست محیطی د ر چند سال اخیر وارد محافل دانشگاهی شده، همچنین با آغاز برنامه چهارم توسعه این موضوع مورد توجه قرار گرفته و در قالب ماده 59 قانون برنامه چهارم توسعه تصویب شده است. سوال مهمی که در مورد انتشار گزارشات زیست محیطی توسط شرکت ها مطرح می شود، این است که آیا در ایران بستر مناسبی برای انتشار گزارشات زیست محیطی مهیا می باشد یا خیر به همین جهت در این تحقیق دو عامل مهم که در انتشار گزارشات زیست محیطی نقش اساسی دارند یعنی ( 1) قوانین و مقررات الزام آور زیست محیطی در زمینه تهیه گزارش های زیست محیطی؛ و ( 2) اعتقاد مدیران مالی نسبت به مزایای گزارشگری زیست محیطی مورد شناسایی قرار گرفته و سپس در میان نمونه های آماری مورد آزمون قرار گرفتند. ابتدا داده های جمع آوری شده از طریق پرسشنامه، با استفاده از شاخص های آمار توصیفی خلاصه و طبقه بندی گردید. سپس با استفاده از شاخص های آمار استنباطی (آزمون کای- مربع) به تایید یا رد فرضیه ها پرداخته شد. با توجه به نتیجه آزمون فرضیه ها اغلب پاسخگویان اذغان نموده اند که میان استقرار قوانین و مقررات الزام آور و امکان تهیه گزارشات زیست محیطی و همچنین میان اعتقاد مدیران به مزایای گزارشات زیست محیطی و امکان تهیه این گزارشات رابطه معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

حسابداری سبز ، قوانین گزارشگری زیست محیطی ، مدیران مالی