رابطه بین اختلال های خوردن و وابستگی بین فردی در دانشجویان

پژوهش حاضر در یک طرح همبستگی با هدف بررسی نقش وابستگی بین فردی در اختلال های خوردن انجام شد. بدین منظور 200 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب که با روش تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده بودند به پرسشنامه های اختلال خوردن ( موند و دیگران، 2006 )، وابستگی بین فردی ( هیرشفیلد، 1977 ) پاسخ دادند. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد وابستگی بین فردی با تمام اختلال-های خوردن ( پرخوری، گرایش به لاغری، ناخشنودی از بدن، کمال گرایی، ترس های بلوغ، بی اعتمادی بین فردی و هوشیاری درون ارگانیسمی) رابطه مثبت و معنادار دارند. افزون بر آن براساس نتایج آزمون تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که وابستگی بین فردی 6 درصد از واریانس پرخوری، 1 درصد از واریانس گرایش به لاغری، 3 درصد از واریانس ناخشنودی از بدن، 1 درصد از واریانس کمال گرایی، 9 درصد از واریانس ترس های بلوغ، 0/2 درصد از واریانس بی اعتمادی بین فردی و 2 درصد از واریانس هوشیاری درون ارگانیسمی افراد را تبیین می کنند.

کلیدواژه ها:

وابستگی بین فردی ، اختلال های خوردن ، دانشجویان