مطالعه تطبیقی مولفه های توسعه پایدار شهری با اصول زیبایی شناسی اسلامی

در سال های اخیر مفهوم توسعه پایدار شهری مورد توجه ویژه ی صاحب نظران، مسیولان و برنامه ریزان شهری قرارگرفته زیرا این مفهوم مبتنی بر توسعه ای است که در آن تامین دایمی نیازهای اساسی و رضایتمندی شهروندان همراه با افزایش کیفیت زندگی حاصل می شود. رویکرد روزافزون به مبحث توسعه پایدار و لزوم اجرای طرح های معماری و شهرسازی که در طول زمان ازلحاظ فیزیکی، اجتماعی و اقتصادی و اقلیمی و... پایدار بمانند، چالش های جدیدی را در معماری و شهرسازی سرزمین های اسلامی ایجاد می کند که یکی از مهم ترین آن ها لزوم تطبیق شاخصه های زیبایی شناسی اسلامی با مولفه های پایداری است؛ این امر با توجه به وسعت سرزمین هایی که دین اسلام در آن ها گسترش یافته است و سرعت انتشار اصول معماری معاصر در مجامع، ضرورتی است فراروی محققان مسلمان معماری که اگر درست انجام شود گامی موثر در راستای تطبیق اصول و شاخصه های زیبایی شناسی سنتی اسلامی با اصول مدرن معماری پایدار و درنتیجه ایجاد شهری پایدار و درعین حال اسلامی است. در این مقاله رویکرد مولف جستجو در جهت امکان ایجاد همسویی و هم افزایی بین اصول توسعه پایدار شهری و اصول شهرسازی اسلامی. روش پژوهش کیفی و مبتنی بر مطالعه مبانی نظری هنرهای اسلامی صورت بندی شده است

کلیدواژه ها:

شهر اسلامی ، توسعه پایدار ، زیبایی شناسی اسلامی ، وحدت در کثرت ، هویت