ررسی تنگناهای طبیعی و انسانی توسعه فیزیکی-کالبدی شهر کرمانشاه با استفاده از تکنیک TOPSIS

محیط انسانی اغلب متاثر از مسایل و مخاطرات محیطی است که گاهی اوقات به وسیله عامل انسانی نیز تشدید می شود. اهمیت مساله از آن جا ناشی میشود که اگر شرایط محیطی یا بستر جغرافیایی به منزله ظرف، قابلیت بارگذاری برای ساخت و سازهای شهری را نداشته باشد و کالبد شهر بر اساس مقتضیات محیطی بستر، طراحی و ساختهنشود، پدیده های ژیومورفیک مانند لغزش زمین، سیل، زمین لرزه، طوفان های شن و ماسه، ناپایداری دامنه ای و دیگر پدیده های مشابه در عرصه های شهری سبب بروز اختلالات در شهر و ناکارآمدی عملکرد ساخت و سازها می شود. برای شناخت مناطق مناسب و کم خطر جهت توسعه فیزیکی شهر کرمانشاه از تکنیک TOPSIS استفاده شد. به این منظور پس ازتهیه نقشه ارتفاع، شیب، جهت شیب، سنگشناسی، خاک، آبهای سطحی، بارش، فاصله از گسل، فاصله از جاده و کاربری اراضی، هریک از آنها با تکنیک فازی استانداردسازی شدند و وزن مربوط به هریک از آنها با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی AHP به دست آمد. با اجرای مدل، نقشه نهایی ارزیابی مناطق مناسب جهت توسعه فیزیکی آتی شهر کرمانشاه به دست آمد. این نقشه در 5 کالس خیلی نامناسب، نامناسب، متوسط، مناسب و خیلی مناسب طبقه بندی شد. طبق نقشه نهایی، شهر کرمانشاه از جهات شمالی و جنوبی به مناطق نامناسب و پرخطر نزدیک شده است بنابراین جهات شرقی و غربی جهت توسعه فیزیکی شهر توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

توسعه فیزیکی شهر ، مخاطرات محیطی ، Topsis ، کرمانشاه