گزارش موردی از درمان کودک دبستانی همراه با لکنت با برنامه درمانی مبتنی بر شواهد

سابقه و هدف : کودک پسر (م. م) 5ساله، با عدم سابقه وجود لکنت درخانواده، با شروع لکنت کودک از چهار سالگی، با سابقه درمان با برنامه لیدکامب به مدت زمانی یک سال به کلینیک مراجعه نموده است. با توجه به سن، آگاه بودن کودک از وجود لکنت بدلیل درمان قبلی، عدم آگاهی درست او از زمان و نحوه تولید ناروانی ها و هچنین دانش و مهارتم در اجرای برنامه قوانین روانی تصمیم گرفتم برنامه درمانی قبلی را متوقف و برنامه درمانی قوانین روانی را برای این کودک اجرا نمایم. اهداف درمانی ام بر اساس قوانین شکسته شده در گفتار کودک تنظیم شد.گزارش بیمار: طی ارزیابی های انجام شده کودک دارای سرعت گفتاری بالا، تکرار در سطح هجا، تنس در حنجره و دهان و رفتار زاید است. شدت لکنت کودک با مقیاس کیفی SR=8 و شدید بوده است.نتیجه گیری: از نتایج این برنامه درمانی ایجاد آگاهی مثبت در کودک، شکل گیری روانی گفتار در کلینیک و سایر موقعیت های ارتباطی و رسیدن به نمره شدت لکنت SR=1 به مدت شش ماه با کمک اموزش قوانین روانی بود.

کلیدواژه ها:

لکنت ، پیش از سن دبستان ، برنامه درمانی قوانین روانی گفتار