گفته های غیر قابل تجزیه در نمونه زبانی کودکان هنجار 2 - 6 سال

مقدمه و هدف: تجزیه و تحلیل نمونه زبانی خودانگیخته ابزاری کارآمد در ارزیابی های بالینی و بررسی نتایج مداخلات گفتار و زبان است. در واقع یک نمونه 50 گفته ای می تواند حد زیادی از اطلاعات مورد نیاز در مداخلات کلینیکی را ارایه نماید. اما سوال اصلی در گام اول برای تجزیه و تحلیل یک نمونه زبانی در خصوص تعداد گفته هایی است که قابلیت تجزیه و تحلیل شدن در یک سیستم رسمی را ندارند و بایستی از نمونه حذف شوند. این مطالعه بر آن است تا به این پرسش پاسخ دهد. مواد و روش ها: جامعه مورد مطالعه کلیه کودکان سنین 2 تا 6 سال شهر سمنان بود که در نهایت 94 کودک سالم (با تکیه بر نتایج پرسشنامه سنین و مراحل) فارسی زبان وبدون هر گونه اختلال انتخاب شدند. نمونه زبانی از هر کودک با تکیه بر روش های مختلف نمونه گیری زبان (قصه گویی، توصیف تصاویر، مکالمه و بازی آزاد) جمع آوری شد. سپس نمونه های زبانی با توجه به بخش الف نیمرخ پی- لارسپ تجزیه و تحلیل گردید. یافته های مربوط به گفته های غیرقابل تجزیه با توجه به تقسیم بندی پی- لارسپ: نامفهود، صداهای نمادین، deviant (با چرخش سازه های گفته)، ناتمام، ambiguous (مبهم)، کلیشه ای، تکرار و ناهنجار ساختاری با استفاده از آزمون کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: هر هشت دسته گفته های غیر قابل تجزیه در همه گروه های سنی دیده می شود. درصد گفته های غیر قابل تجزیه در گروه های سنی مختلف تفاوت معنی دار از خود نشان می دهد. به نحویکه گفته های غیرقابل تجزیه از 18 % در سنین 24 - 30 ماهگی به حدود 7% در سنین بالای 54 ماه کاهش می یابد (p = 0.008). کاهش گفته های نامفهوم (از 11 % در 24 - 30 ماهگی به 1% در سنین بالای 54 ماه) و تکرار (با تغییرات بسیار اندک) با توجه به سن نیز قابل توجه است و تفاوت بین گروه های سنی به لحاظ آماری معنی دار (p < 0.05) است. سایر گفته های غیرقابل تجزیه تقریبا درصد یکسانی را در همه گروه های سنی به خود اختصاص داده اند.نتیجه گیری: این یافته ها نشان می دهد که در قضاوت بالینی بر اساس تجزیه و تحلیل نمونه زبانی بایستی درصدی از خطاهای کودک مبتلا به اختلالات زبانی را به روند رشد نسبت داد. شناسایی این خطاها توسط آسیب شناسان گفتار و زبان بایستی بر اساس یک سیستم رسمی نظیر پی- لارسپ صورت پذیرد. این سیستم در اولین گام می تواند گفته های فاقد اطلاعات دقیق راجع به توانمندی های زبانی کودک را حذف می نماید. همچنین پیگیری تغییرات چنین گفته هایی در طول درمان می تواند میزان تاثیر مداخله را مشخص نماید.

کلیدواژه ها:

گفته های غیرقابل تجزیه ، کودکان هنجار ، پی- لارسپ