ارتباط بین مشکلات رفتاری و مهارت های اجتماعی درکودکان با اختلال طیف اتیسم

سابقه و هدف: اوتیسم یک اختلال رشدی- عصبی است که سه حوزه تعامل اجتماعی، ارتباط و الگوهای رفتار کلیشه ای را در بر می گیرد. مشکلات رفتاری ممکن است بر عملکرد ارتباطی افراد تاثیر بگذارد. دراین مقاله قصد داریم تا ارتباط بین مشکلات رفتاری این کودکان و توانایی اجتماعی آنها را بررسی کنیم. مواد و روش ها: در این پژوهش پانزده کودک اوتیسم (میانگین سنی 4 / 8 سال) بر اساس ملاک تشخیصی DSM-V تشخیص داده شدند. مشکلات رفتاری با استفاده از چک لیست رفتار غیر معمول (ABC) و مهارت های اجتماعی با استفاده از چک لیست ارتباطی کودکان (CCC) بررسی شد. یافته ها: بر اساس یافته ها در کودکان اوتیسم بین توانایی اجتماعی با میزان مشکلات رفتاری بیش فعالی و گفتار نامناسب ارتباط منفی معنی دار مشاهده شد (به ترتیب 015 / 0 = p و 023 / 0 = p).نتیجه گیری: همانطور که نتایج نشان می دهد با هرچه مشکلات رفتاری کودکان اوتیسم بیشتر باشد، توانایی اجتماعی آنها کمتر خواهد بود. پس لازم است متخصصین گفتاردرمانی جهت بهبود مهارتهای اجتماعی این کودکان، مداخلات لازم جهت کاهش مشکلات رفتاری این افراد را نیز در نظر بگیرند.

کلیدواژه ها:

اختلال طیف اوتیسم ، مشکلات رفتاری ، مهارت اجتماعی