نقش کنشوری خانوادگی در پیش بینی سوءمصرف مواد

سوءمصرف و وابستگی به مواد مخدر به عنوان یک آسیب اجتماعی جدی، از مهمترین چالشها و مشکلات سلامت عمومی و روانی – اجتماعی جوامع است. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش کنشوری خانوادگی در پیشبینی سوءمصرف مواد است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل افراد عادی، معتاد و یا ترک اعتیاد نموده 12 تا 22 سال در شهرستان ممسنی بودند.. با توجه به حجم جامعه آماری- که اطلاع دقیقی از کمیت آن در دست نبود ولی برآوردی از آن انجام شد بر اساس جدول لین (1976) حجم نمونه 222 مورد محاسبه گردید. . نمونه گیری با توجه به ماهیت موضوع مورد مطالعه و آشکار نبودن همه افراد مورد مطالعه؛ به شکل نمونه گیری تصادفی طبقه ای در مورد افراد عادی و گلوله برفی در مورد افراد معتاد انجام شد. بدین شکل که از طریق مبادی مرتبط با معتادین (مراکز بازپروری، ترک اعتیاد و ...) افرادی شناسایی و با آنها مصاحبه و از قبل اطلاعات آنها به دیگر معتادین دسترسی پیدا شد. داده ها با استفاده از مقیاس های کنشوری خانوادگی و نگرش به مواد (پرسشنامه محقق ساخته) گردآوری و با تحلیل رگرسیون و تحلیل ممیز تحلیل شدند. نتایج نشان داد افراد سوءمصرف کننده مواد در متغیرهای خطرساز در مقاسیه با گروه سالم نمره بیشتر کسب کرده اند و کنشوری خانوادگی پیش بینی کننده گرایش به سوءمصرف مواد بود. این یافته ها نشان میدهد نقایص ناشی از کنشوری خانوادگی در سوءمصرف کنندگان آنها را مستعد سوءمصرف مواد میکند.

کلیدواژه ها:

سوءمصرف مواد ، کنشوری خانوادگی ، تحلیل ممیزی