تکنیک های قطعه بندی تصاویر PET در تعیین حجم تومور: مطالعه مروری

مقدمه و هدف: امروزه استفاده از تصویربرداری توموگرافی نشر پوزیترون (PET) بعنوان یک روش مولکولی غیرتهاجمی در تشخیص التهاب، عفونت و سرطان در کشورهای مدرن گسترش یافته است. روش قطعه بندی 2 تصاویر PET نقشی اساسی برای آشکارسازی مناسب بیماری، تشخیص، طرح درمان و پیگیری های آن ایفا می کند. هدف از این مطالعه مروری بر روش های قطعه بندی تصاویر PET و پیشرفت های اخیر در زمینه تکنیک های قطعه بندی می باشد. مواد و روش ها: در راستای نیل به این هدف مقالاتی که در سالهای 2007 تا 2017 میلادی در پایگاه داده های 3PUBMED ، Google scholar و SCOPUS با کلید واژه های مرتبط به چاپ رسیده اند مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: روش های معمول برای قطعه بندی تصاویر، شامل آستانه سازی تکرارشونده 3، قطعه بندی آستانه ی دینامیکی و روش ترکیبی رندوم واک- برش گراف می باشند. نتایج نشان می دهد که قطعه بندی آستانه ی دینامیکی ازروش های سنتی و روش های مبتنی بر ویژگی تصاویر CT یا PET به تنهایی، بیشتر کارآمد هستند (حساسیت 95.6% میانگین 2.9 مثبت کاذب در هر اسکن) به علاوه، با توجه به اینکه روش آستانه سازی تکرارشونده می تواند حجم بالینی را درمحدوده پایین تر با انحراف معیار کمتری تخمین بزند، به عنوان روشی مفید در بین دیگر روش ها در تشخیص ضایعات معرفی شده است. نتیجه گیری:تشخیص دقیق حجم تومور و ضایعات، نقش مهمی در برنامه ریزی درمان بخصوص در رادیوتراپی دارد. بنابراین قطعه بندی تومور در تصاویر PET و CT روشی چالش برانگیز بوده و انتخاب روشی مناسب برای قطعه بندی تصاویر، می تواند کیفیت درمان نهایی را به شدت تحت تاثیر قرار دهد

کلیدواژه ها:

قطعه بندی تصویر ، توموگرافی نشر پوزیترون ، طراحی درمان ، حجم تومور