بررسی تاثیر توسعه حمل و نقل زمینی بر صادرات ایران

با توجه به اهمیت عامل حمل و نقل زمینی و جادهای و تاثیر آن در بسیاری از بخشهای اقتصادی ازجمله رشد و صادرات کل کشور و سایر متغیرهای وابسته اقتصادی در مقاله حاضر درصدد این موضوع میباشیم که پیشرفت و توسعه بخش حمل و نقل زمینی را بر صادرات کشور طی سال های1350-1396 را بررسی نماییم و با توجه به مدلها و آزمونهای جدید اقتصاد سنجی مورد آزمون واقع میگردد .لذا در مطالعه حاضر، ابتدا با استفاده از روش ADF، و آزمون ریشه واحد در حضور شکست ساختاری ، پایایی و ناپایایی متغیرهای حمل و نقل، تولید ناخالص داخلی و نرخ ارز و سرمایه گذاری داخلی و آزادسازی تجاری را مورد بررسی قرار دادیم و سپس با استفاده از روش ARDL تاثیر تمامی متغیرهای فوق و از جمله عامل حمل و نقل زمینی را بر صادرات مورد مطالعه قرار می دهیم. مدلی که در مورد صادرات بکارفته شده، مدل برگرفته از ترکیب مدهای وین هولد و اویلف((2005، در سال می باشد. نتایج بدست آمده نشان میدهد که تاثیر متغیر زیر ساخت حمل و نقل زمینی و پیشرفت این عامل بر صادرات مستقیم و مثبت میباشد. همچنین آزادسازی تجاری که به معنای روابط آزاد مبادلاتی و تجاری میان کشورها میباشد و سرمایه گذاری داخلی نیز رابطه مثبتی بر صادرات و رشد اقتصادی دارد. همچنین نرخ ارز داخلی تاثیر مستقیم بر صادرات داشته

کلیدواژه ها:

حمل و نقل ، صادرات ، رشد اقتصادی