تعیین رضایت شغلی و عوامل مرتبط با آن در مراقبین سلامت و بهورزان شهرستان اسفراین

زمینه و هدف: موفقیت هر سازمان بستگی به تلاش و رضایت شغلی کارکنان ان سازمان دارد. رضایت شغلی باعث افزایش بهره وری و تعهد فرد نسبت به سازمان، تضمین سلامت فیزیکی و ذهنی فرد، رضایت از زندگی و تسریع در آموزش مهارت های جدید شغلی می گردد. عدم رضایت شغلی موجب کم کاری، غیبت، استعفاء، بازنشستگی زودرس و ناراحتی های جسمی و روحی می گردد. این مطالعه با هدف بررسی رضایت شغلی و عوامل مرتبط با آن در مراقبین سلامت و بهورزان شهرستان اسفراین انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه توصیفی -تحلیلی به روش مقطعی برروی 130 نفر از مراقبین سلامت و بهورزان شاغل در سطح شهرستان اسفراین در سال 96 انجام شد. روش نمونه گیری به صورت سرشماری بود. برای گرداوری داده ها از پرسشنامه استاندارد رضایت شغلی هرزبرگ استفاده گردید. پرسشنامه مذکور رضایت شغلی را در 8 حیطه شامل (شرایط محل کار، ارتباط با همکاران، حقوق و مزایا، موقعیت شغلی، امنیت شغلی، نظارت و سرپرستی، سیاستگذاری مدیریتی، توان کاری) اندازه گیری می کند. داده ها با استفاده از آزمون های آماری ANOVA وt-Test توسط نرم افزار SPSS18 تحلیل گردید.یافته ها: میانگین سنی افراد مورد مطالعه 34/8±08/37بود. بیشتر این افراد زن (3/70) و متاهل (5/85) بودند. میانگین رضایت شغلی افراد 65/7±5/64 (از 100) بود. بین میزان رضایت شغلی افراد تحت مطالعه با متغیرهای دموگرافیک ارتباط معناداری به دست نیامد(05/0رضایت شغلی کارکنان از حیطه توان کاری 08/1±54/73 و کمترین میزان رضایت شغلی متعلق به حیطه نظارت و سرپرستی 73/5±16/29 می باشد.نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است که رضایت شغلی در سطح متوسطی قرار دارد. بنابراین باید عواملی که باعث افزایش رضایت شغلی کارکنان میشود، از سوی مسیولین ذیربط مورد توجه قرار گیرد. یهبود شرایط محل کار، افزایش حقوق و دستمزد، تشویق کارکنان، امکان ارتقای شغلی، برقراری روابط صمیمی و عمیق با سطوح مختلف مدیریت میتواند موجب افزایش رضایت شغلی مراقبین سلامت و بهورزان شود.

کلیدواژه ها:

رضایت شغلی ، مراقب سلامت ، بهورز