بررسی نقش توانبخشی شنوایی به دنبال کاشت حلزون و تاثیر آن بر ادراک شنوایی کودکان دچار کم شنوایی پیش زبانی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,933

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ISNRMED03_084

تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1397

چکیده مقاله:

کاشت حلزونی دستگاهی است که قابلیت دسترسی کودک دچار کم شنوایی شدید-عمیق رابه فرکانس های مهم گفتاری فراهم می کند. شروع زودرس توانبخشی به دنبال کاشت حلزون برای تکامل مناسب گفتاروزبان متناسب با سن،ضروری است. مهارت های گوش دادن وگفتاردرکودکان بلافاصله پس از کاشت به خودی خود پدید نمی آیند توانبخشی فشرده و سنجیده لازم است تا کودکان بیاموزند ازپیام الکتریکی دستگاه برای اهداف بازشناسی گفتار و فراگیری زبان وگفتاراستفاده کنند. این یادگیری به مدد پلاستیسیتی بالای سیستم شنوایی مرکزی امکان پذیر است.روش بررسی: جست و جوی مطالعات در فاصله یزمانی از 2000 تا 2017 در منابع اطلاعاتی PubMed ،Google Scholar ، ELSEVIER و Science Directانجام شد. کلید واژه های کاشت حلزون، کودکان، تربیت شنوایی، توانبخشی شنوایی، رشد گفتار و زبان استفاده شدند. مقالاتی که موفق به دریافت متن کامل آنها نشدیم از مطالعه حذف شدند. همچنین مطالعات گزارش موردی و مروری در بررسی حاضر مورد استفاده قرار نگرفتند. یافته ها :39 مقاله که دارای ویژگی های مورد نظر بودند انتخاب شدند .استنتاج :نتایج حاصل از تحقیقات نشان دادهاست که سنکودکدرزمانعملجراحی و نیزمدتزماناستفادهازپروتزدرموفقیتکودکجهتدرک شنیداریوتولیدگفتاربسیارحایزاهمیتاست هم چنین دوران حساس زبان آموزی ، وجود والدین آگاه و توانایی یادگیری کودک از عوامل مهم جهت پیشبرد برنامه ی توانبخشی می باشد .آگاهی از صدا قابلیتی است که به سرعت شکل میگیرد. برای دستیابی به سایرقابلیت های تمایز صداهای گفتاری و غیر گفتاری به آموزش های وسیع تری نیاز است . ادراک شنیداری ( Auditory perception ) درانسان ارتباط تنگاتنگی با میزان شنوایی دارد. به عبارتی تازمانی که فرد قادربه شنیدن آنچه که خودمی گویدنباشد،نمیتواندبه طورصحیح صحبت نماید. فرایند ادراک شنیداری درافراد ناشنوای بدون سابقه شنوایی یاکسانی که در زیرسن 5 سال ناشنواشده اند ناقص است،زیرا این افراد قادربه شنیدن صدای خودودیگران نیستندو فاقد هرگونه پیش زمینه ذهنی درمورد اصوات هستند. درک گفتار آخرین و درواقع مهم ترین توانایی برای بر قراری ارتباط محسوب می شود که نیازمند صرف زمان طولانی تری برای تربیت شنوایی برای این مهارت است .

نویسندگان

فایزه فضلی

دانشجوی کارشناسی شنوایی شناسی ، دانشگاه علوم پزشکی تهران

فرزانه ضمیری عبدالهی

استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران