میزان تاثیر استفاده به موقع از سمعک بر حافظه شنیداری-کلامی سالمندان
محل انتشار: سومین همایش توانبخشی عصبی ابن سینا
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 394
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ISNRMED03_083
تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1397
چکیده مقاله:
سابقه و هدف:یکی از دلایل بروز اختلال فراموشی(آلزایمر) در سالمندان ، کم شنوایی بعلت پیر گوشی (presbycusis) می باشد. ویژگی عمده پیر گوشی ، کاهش تدریجی میزان شنوایی است و متاسفانه به همین علت این قشر از افراد جامعه ، نسبت به آن توجه کمتری داشته و در اغلب مواقع ، زمان مراجعه به کلینیک شنوایی بسیار دیر است، به حدی که معظل فراموشی ، خصوصا در زمینه میزان خزانه لغاتشروع به خودنمایی نموده است. هدف از این پژوهش بررسی میزان تاثیر استفاده به موقع از سمعک بر حافظه شنیدار-کلامی سالمندان می باشد.مواد و روش ها:این پژوهش با استفاده از روش مطالعه شاهد موردی و محل آن در دو مرکز درمانی به نامهای بیمارستان مفرح و درمانگاه فرهنگیان منطقه 18 شهر تهران انجام شده است. تعداد افراد مورد بررسی200 نفر از سالمندان دارای کاهش شنوایی با منشاء پیر گوشی و کاندید استفاده از سمعک در محدوده سنی 80-60 سال بودند .معیار برای انتخاب فرد مورد نظر میزان تاثیر کاهش شنوایی با منشاء پیر گوشی و با توجه به زمان مراجعه ، برروی حافظه شنیداری -کلامی و معیار خروجی ، اثرات مثبت استفاده از سمعک در زمان مناسب خصوصا بر روی خزانه لغات بود.آنچه در این بررسی به عنوان عناصر آزمون مورد استفاده قرار گرفت لیست کلمات دو سیلابی و تک سیلابی جهت ارزیابی نسبی حافظه شنیداری-کلامی و همچنین آزمون های روتین شنوایی اعم از :PTA- SRT-SDS-MCL-TYMPANOMETRY-ACOUSTIC REFLEX بود.یافته ها:نتایج بدست آمده از 200 نفر سالمند دچار پیر گوشی که یک سال از سمعک مناسب استفاده کرده بودند نشان داد که تعداد 110 نفراز افرادی که نسبتا به موقع از سمعک استفاده کرده بودند حافظه شنیداری- کلامی خود را حفظ نموده و یا تا حد زیادی باز یافتند، 30 نفر به میزان حداقل 50% به این مهم دست یافتند و مابقی در حد اطلاع از وضعیت محیط اطراف خود و ارتباط صوتی غیر کلامی موفق بودند.نتیجه گیری: بررسی های انجام شده مشخص نمود سالمندانی که دچار مشکل شنوایی با منشاء پیر گوشی بودند و به موقع از سمعک استفاده نمودند ، دچار معظلات حافظه شنیداری-کلامی نشدند وچنانچه قبلا دچار این مشکل بودند با استفاده به موقع ازسمعک مشکل آنهامرتفع گردید.اما در سالمندانی که نسبتا دیر از سمعک استفاده کردندبرگشت حافظه شنیداری-کلامی آنها کم و یا نا موفق بود. لذا پیشنهاد می گردد که تمامی سالمندان خصوصا در محدوده سنی 80-60 سال مرتبا از نظر شنوایی مورد برررسی قرار گرفته و در صورت بروز پیر گوشی سریعا از سمعک استفاده نمایند.
کلیدواژه ها:
آلزایمر-پیر گوشی – حافظه شنیداری-کلامی- سمعک
نویسندگان
امید نیک اندیش
کارشناس شنوایی شناسی – دانشگاه علوم پزشکی ایران