تعیین پاسخ پاسچرال پیش بینانه عضلات تنه در حرکت فلکسیون یکطرفه اندام فوقانی به وسیله الکترومیوگرافی در بیماران مبتلا به گردن درد مزمن وافراد سالم
محل انتشار: سومین همایش توانبخشی عصبی ابن سینا
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 559
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ISNRMED03_056
تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1397
چکیده مقاله:
زمینه و هدف:: گردن درد یکی از شایعترین بیماری های اسکلتی- عضلانی است که می تواند باعث اختلال در استراتژی های کنترل تعادل و پاسچر گردد. با وجود تاثیر گردن درد بر روی عضلات پاسچر، تا کنون هیچ تحقیقی در زمینه تغییراتی که ممکن است در فیدفوروارد عضلات تنه به دنبال گردن درد ایجاد شود، صورت نگرفته است. هدف از این مطالعه تعیین پاسخ پاسچرال پیش بینانه عضلات تنه در حرکت فلکسیون یکطرفه اندام فوقانی در بیماران مبتلا به گردن درد مزمن وافراد سالم بوده است.مواد و روش ها: بیست و شش بیمار مبتلابه گردن درد مزمن ( 17 زن و9 مرد) با محدوده سنی 50-20 سال وبیست وشش فرد سالم با خصوصیات انتروپومتری مشابه با گروه بیمار، در مطالعه شرکت کردند. شروع به فعالیت و میزان شدت انقباض عضلات عرضی شکمی، مورب داخلی، مورب خارجی، راست شکمی و مالتی فیدوس سطحی دو سمت، توسط دستگاه EMGو بااستفاده از الکترودهای سطحی، در حین فلکس کردن سریع بازو ثبت گردید. میانگین فعالیت عضلات توسط RMSاندازه گیری شد. داده ها در چهار بازه ی زمانی (ایپوک) آنالیز شدند. بااستفاده از نرم افزار MATLAB ، امواج EMGآنالیز شدند. روش های آماری مورد استفاده شامل Repeated Measures ANOVA ، تی زوجی، آزمون ویلکاکسون با سطح معنی داری P≤0.05 بود.یافته ها: در گروه بیمار، عضلات ارزیابی شده ی تنه به جز عضله مالتی فیدوس سطحی سمت چپ، در یک الگوی فیدبکی فعالیت کرده اند، در حالی که در گروه کنترل ، این عضلات در بازه ی زمانی فیدفوروارد فعال گردیدند. علاوه بر این، در بیماران گردن درد، عضلات شکمی سمت مقابل بازوی فلکس شده، بطور معنی داری تاخیر زمانی بیشتری در مقایسه با گروه کنترل نشان دادند. شدت فعالیت عضلات تنه در چهار بازه ی زمانی در گروه سالم افزایش یافت که این میزان مخصوصا در ایپوک سوم و چهارم بطور معنی داری بیشتر از ایپوک اول و دوم بود، در حالی که در گروه بیمار بین سه ایپوک اول اختلاف معنی داری وجود نداشت وتنها در ایپوک چهارم افزایش محدودی دیده شد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که الگوی فراخوانی عضلات تنه در بیماران با گردن درد مزمن در مقایسه با افراد سالم تغییر می کند. بنابراین در بیماران گردن درد، نقصان در کنترل حرکتی عضلات تنه در حین اغتشاش داخلی رخ داده است که ممکن است به دلیل تغییراتی باشد که به دنبال درد در سطح سیستم عصبی مرکزی ایجاد می گردد. همچنین شدت فعالیت عضلات در چهار ایپوک در گروه کنترل بیشتر از گروه بیماربود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان