اثرات درصد کاهش ضخامت بر صافی سطح در فرآیند ترمو مکانیکی شکل دهی چرخشی لوله بکمک روش طراحی آزمایشات

شکل دهی چرخشی لوله یکی از روشهای موثر در تولید لوله های نازک و بلند با تلرانس های ابعادی دقیق به همراه خواص مکانیکی مطلوب می باشد دراین تحقیق اثر پارامترهای ورودی فرایند مانند ضخامت اولیه پریفرم، درصد کاهش ضخامت، سرعت دورانی لوله، سرعت تغذیه غلتک، زمانهای عملیات حرارتی انحلال و پیرسختی و اثر تعامل این پارامترها برروی صافی سطح داخلی لوله، بکمک روش طراحی آزمایشات مورد بررسی قرار گرفته است پس از انجام ازمایشات با استفاده از نتایج به دست آمده و به کمک تحلیل واریانس، مدل ریاضی پیش بینی کننده صافی سطح ارائه گردیده و به کمک آن با در نظر داشتن صافی سطح مطلوب، پارامترهای ورودی، جهت تولید بهینه بدست آمده اند. همچنین نتایج آزمایشات نشان میدهد که با کاهش سرعت پیشروی و سرعت دورانی و افزایش ضخامت اولیه و درصد کاهش ضخامت و زمان عملیات های انحلال و پیرسختی، صافی سطح داخلی لوله بهبود می یابد.

کلیدواژه ها:

شکل دهی چرخشی لوله ، صافی سطح ، درصد کاهش ضخامت ، روش طراحی آزمایشات ، تحلیل واریانس