بررسی میزان امنیت در فضاها و مکان های انعطاف پذیر بر اساس ادبیات فمنیستی

امنیت زنان پیش نیاز هرگونه توسعه در زمینه های گوناگون سیاسی، اقتصادی و فرهنگی و علمی بوده است. مدرن گرایی در عرصه رمان نویسی پس از انقلاب به جریانی پر طرفدار تبدیل شده است؛ زیرا ادبیات فمنیستی، در می یابد که زنان چه تعریفی را از بستر و فضاهای اجتماعی خود پذیرفته اند. در این پژوهش، به بیان مفهوم امنیت در فضا و مکان و تاثیرات آن بر نوع نگرش زنان واقع در محیط و نوشتار آنان که برگرفته از شرایط زیسته است می پردازد و زمینه ها و نوع ارزش ها و هنجارهای آنان را با توجه به ادبیات مورد بررسی قرار می دهد. و با استفاده از روش کیفی و به صورت تجزیه و تحلیل، از روش های اسنادی به عنوان مکمل از روش کدگذاری، مورد بررسی و تجزیه قرار گرفته است. بازتاب فکر، به تاثیر شرایط وجودی زندگی بر آثار هنری معاصر زنان تاکید می کند و درک جهان خارجی از طریق بازتاب آن در آگاهی ممکن می شود. آثار هنری بازتاب واقعیت اند. با توجه به دگرگونی های جامعه در هر دوران و حضور بیشتر زنان در عرصه های عمومی شهرها و همزمان با شکستن حصار محدود خانه ها، ضرورت بازنگری در ساماندهی فضاهای شهری به منظور ایجاد زمینه ای برای حضور فعال، سالم، خلاقانه و غیر آسیب زای زنان در فضاهای کالبدی و انعطاف پذیر و مکان های اجتماعی به چشم می خورد. اثر ادبی زمانی تبیین می شود که جایگاه تاریخی آن در بستر محیطی و ساختارهایی فرهنگی که از آن ریشه گرفته اند مشخص شده باشد، به ویژه ساختارهای اجتماعی و ایدیولوژیک. تصویر ذهنی زنان از فضاها و مکان های انعطاف پذیر شهری، حول دو مفهوم کلیدی احساس امنیت و ترس از فضا شکل می گیرد و این امر بر گرایش زنان به فعالیت تاثیرگذار است. تجربه ترس بر حضور زنان در حوزه عمومی اثر می گذارد. درواقع، در یک فضای جنسیتی شده، احساس امنیت و امنیت زنان کاهش می یابد و رابطه ای معکوس میان فضا و امنیت به وجود می آید.

کلیدواژه ها:

امنیت اجتماعی ، بازنمایی فضا برای زنان ، مکان انعطاف پذیر ، نقش اجتماعی زنان ، ادبیات فمینیستی