آسیب شناسی پدیده تخریب بافت های تاریخی بر گردشگری شهری (مطالعه موردی: منطقه دوازده تهران)

گردشگری شهری، یکی از مهم ترین و پیچید ه ترین فعالیت های فضایی و مکانی انسان در جامعه شهری است که یک فرصت بزرگ فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی برای شهرها بوجود می آورد، این فرصت نقش بسیار موثری در ارتقاء کیفیت زندگی شهروندان در ابعاد مختلف ایفاء می کند. از این رو پژوهش حاضر با روش پژوهش توصیفی- تحلیلی به بررسی آسیب شناسی پدیده تخریب بافت های تاریخی بر گردشگری منطقه 12 تهران پرداخته است. روش انجام کار براساس مدل ترکیبی تحلیل استراتژیک SWOT و QSPM است. جمع آوری داده ها به شیوه میدانی و با ابزار پرسشنامه از مسیولین و صاحب نظران جهت درک درست از عوامل موثر بر تخریب بافت های تاریخی بر گردشگری منطقه 12 تهران می باشد. تحلیل های حاصل از مدل SWOT نشان می دهد موقعیت منطقه در رابطه با گردشگری شهری از لحاظ هر دو عامل کلیدی در خانه شماره 8 قرار می گیرد. با کمک مدل QSPM، راهبرداهای اول تا سوم در رابطه با منطقه،WT4 ، WT2 و WT6 در اولویت قرار گرفتند. به طور کلی می توان گفت در حال حاضر، وضعیت بافت تاریخی منطقه علی رغم وجود نقاط قوت و فرصت های پیش رو، مطلوب نمی باشد و با چالش های بسیاری مواجهه است که منجر به تخریب بافت ارزشمند تاریخی منطقه و به دنبال آن پیامدهای منفی از جنبه های گوناگون شده است.

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی ، بافت تاریخی ، گردشگری شهری ، منطقه 12 تهران