توسعه روش مناسب برآورد حداکثر آبدهی لحظه ای در حوضه های فاقد آمار (مطالعه موردی: حوضه های دربند وگلابدره)

با توجه به اهمیت وجود داده های با قابلیت اطمینان مناسب در مطالعه رفتار پدیده سیلاب و نظر به عدم وجود ایستگاه های هیددرومتری در محدوده مورد مطالعه این پژوهش، شامل حوضه های دربند و گلابدره در شمال کلانشهر تهران، برای محاسبه حداکثر دبی لحظه ای به عنوان یک از مهمترین پارامترهای مطالعه سیلاب، در این منطقه از چهار روش تجربی هورتن، فولر، پدوش کریگر و SCS استفاده شده است. با توجه به اینکه آورد این دو رودخانه در نهایت به کانال مقصودبیک که دارای ایستگاه هیدرومتری است تخلیه شده و جریان می -یابد، برای محاسبه حداکثر آبده لحظه ای در این کانال از روش های توزیع آماری گامبل، لوگ نرمال، لوگ نرمال سه پارامتری و دوپارامتری و برازش توزیع حدی استفاده شده و برازش داده های آماری با استفاده از توزیع ویبول انجام شده است. بررسی نتایح حاصل ازانجام این پژوهش در دو بخش رودخانه های گلابدره و دربند که فاقد ایستگاه هیدرومتری هستند نشان می دهد، نتایح روش تجربی SCSدر مقایسه با سایر روش های تجربی با داده های واقعی تطابق بیشتری داشته و در خصوص روش های آماری مورد استفاده در محدودهمقصودبیک نیز پس از بررسی برازش داده ها با استفاده از توزیع ویبول مشخص گردید روش لوگ نرمال سه پارامتری از قابلیت اطمینانبیشتری برخوردار است.

کلیدواژه ها:

آبدهی حداکثر لحظه ای ، روش های تجربی ، آنالیز آماری لوگ نرمال سه پارامتری ، سیلاب