شناسایی فعالیت های پایدار و ناپایدار زراعی در مزارع زعفران شهرستان گناباد

یکی از مهمترین محصولات کشاورزی کشت شده در ایران زعفران است که متاسفانه عملکرد مزارع زعفران در ایران طی سالهای اخیر کاهش چشمگیری داشته است که یکی از دلایل آن کشت ناپایدار زعفران است. بنابراین ضروری است تا از فعالیت های زراعی ناپایدار در کشت زعفران پرهیز شود. لذا مطالعه حاضر با هدف شناسایی فعالیتهای پایدار و ناپایدار زراعی در مزارع زعفران شهرستان گناباد انجام شد. برای دستیابی به اهداف تحقیق پرسشنامهای باز در میان 33 زعفران کار با تجربه در شهرستان گناباد توزیع شد و پس از شناسایی فعالیت های مهم زراعی، با استناد به منابع معتبر علمی به بررسی اثر هر یک از فعالیتهای مذکور بر پایداری اکوسیستم پرداخته شد. در نهایت شش فعالیت زراعی شامل استفاده از کود دامی، ایجاد تنوع زراعی از طریق سیستمهای کشت مخلوط و چند محصولی، استفاده از کودها و محلولهای ریزمغذی، کاربرد روشهای شخم حداقل، استفاده از نهاده های ارگانیک و آفتکش های بیولوژیکی به عنوان فعالیت های پایدار زراعی در کشت زعفران شناخته شدند. همچنین هفت فعالیت شامل استفاده بیرویه از کودهای شیمیایی، استفاده از علفکش ها و کنه کش های شیمیایی، کشت پرتراکم زعفران، آبیاری غرقابی اراضی، چرای دام در مزارع، استفاده از فضولات انسانی و استفاده زیاد از ماشین آلات در مزارع به عنوان فعالیتهای ناپایدار در کشت زعفران شناسایی شدند. توصیه می شود کشاورزان نسبت به آثار فعالیتهای زراعی بر اکوسیستم آگاهی یابند. همچنین الزامی است تا محققین به منظور مطالعه پایداری کشت زعفران به آثار تمامی فعالیتهای مختلف زراعی بر پایداری توجه داشته باشند تا ارزیابی های صحیحی انجام دهند.

کلیدواژه ها:

پایداری اکوسیستم ، فعالیتهای زراعی ، زعفران ، گناباد