کارکردهای دیپلماسی شهری در راهبرد ملی (نمونه موردی: پیوندهای شهری کلان شهر تهران)

راهبرد یا استراتژی شاخه ای از علم مدیریت است که در فنون نظامی، اقتصاد، تجارت و به ویژه عرصه سیاست کاربرد دارد. بر این اساس می توان گفت، راهبرد ملی، هنر و علم توسعه و استفاده از منابع اقتصادی، روانی، اجتماعی، نظامی و به خصوص سیاسی مورد نیاز در زمان جنگ و صلح برای تامین حداکثر حمایت از افزایش احتمال پیروزی و پیامدهای مساعد آن است. یکی از راه های تقویت سیاست کشورها در سطح بین الملل دیپلماسی شهری است. دیپلماسی شهری مجموعه ای از ابزارهای سیاستگذاری شهری و افرایندها، نهادها، ترتیبات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی و فرهنگی مدیریتی شهری است. راه هایی نیز برای تقویت دیپلماسی شهری وجود دارد که از آن با عنوان یادداشت تفاهم خواهر شهری یاد می شود که عبارت است از تفاهماتی بین مسیولین اجرایی دو شهر برای ایجاد همبستگی و اتحاد بیشتر انسانی و فرهنگی میان شهروندانشان. در این میان مسیولین شهری شهرداری کلان شهر تهران اقدام به ایجاد پیوندهایی با 27 شهر دنیا کرده اند. مقاله حاضر بر این فرضیه استوار است که کارکردهای دیپلماسی شهری مادرشهر تهران در راهبرد ملی ج.ا.ایران نشان دهد. داده ها و اطلاعات مورد نیاز تحقیق به شیوه کتابخانه ای گردآوری شده و روش شناسی حاکم بر متن ماهیتی توصیفی- تحلیلی دارد. نتایج تحقیق نشان داد که کلان شهر تهران در عصر دیپلماسی شهری می تواند منافع پایداری را چون امکان پذیر شدن تبادل تجارب و دریافت کمک های فنی و مالی، کاهش تاثیرات نامطلوب تصمیمات و سیاست های نهادهای فراملی، افزایش امکان چانه زنی و کسب امتیاز در سازمان های بین المللی به منظور برون رفت از محدودیت های حاکم بر نظام برنامه ریزی و مدیریت را به ارمغان آورد.

کلیدواژه ها:

جهانی شدن ، راهبرد ملی ، دیپلماسی شهری ، پیوندهای شهری ، کلان شهر تهران